مسلمان کیست؟(3)

اگر بگوئید الله در قرآن به مسلمانان می گوید کافران را در هر جا یافتید بکشید ( قرآن . سوره توبه . آیه 5) به شما می گوید حرف حرف الله است ولی اسلام به حقوق مردم و حقوق بشر احترام می گزارد!

پاسخ ما :
از مشکلات ما با این افراد این است که خودشان یک طرفه سوال می پرسند و یک طرفه جواب می دهند!
بیایید آیه را به دقت بررسی کنیم:

و هنگامى که ماههاى حرام پایان گرفت، مشرکان را هر جا یافتید به قتل برسانید. و آنها را اسیر سازید. و محاصره کنید. و در هر کمینگاه، بر سر راه آنها بنشینید. ولى اگر توبه کنند، و نماز را برپا دارند، و زکات را بپردازند، آنها را رها سازید. زیرا خداوند آمرزنده و مهربان است. (توبه/5)

شکل کار اسلام ستیزان اینجاست که وسط بحث داخل می شوند،یک جمله بر می دارند و ادعا می کنند که ببینید اسلام چه می گوید!!! آیا اصلا" می دانند موضوع از چه قرار است!
اصلا" از خودشان پرسیده اند:
چرا باید آنها را بکشند؟ مگر چه کار کرده اند؟

بی شک اسلام حکم کشتن هیچ کسی را بخاطر دگر اندیش بودن نمی دهد مگر اینکه علیه مسلمانان شروع به جنگ بکند
اما ماجرا از چه قرار بوده ؟
لازم است این آیه را بصورت دقیق توضیح دهیم تا مشخص شود که مقصود از آیه چیست:

شأن نزول :
در برخی از کتب اهل تسنن شان نزول اینگونه بیان شده است :
مشرکان مکه با مسلمانان پیمان بستند که تا ده سال بین مسلمانان وکفار صلح باشد واگر یکی از اینان دیگری را بکشد صلح نقض می شود ،اما کفار پیمان خود را شکستند وعده ای از مسلمانان را از روی دشمنی پیشینه "سر بریدند"وپیمان را نقض کردند
سپس این آیه نازل شد ....  (تاریخ ابن اثیر)

نکته :
در برخی از تفاسیر تشیع چنین این شان نزول ذکرنشده است .

توضیح (از تفاسیر شیعه:)
در آیات مورد بحث، وظیفه مسلمانان پس از پایان مدت مهلت مشرکان، یعنى چهار ماه بیان شده است، و شدیدترین دستور را درباره آنها صادر مى کند، مى فرماید:
هنگامى که ماه هاى حرام پایان گرفت، بت پرستان را هر کجا یافتید به قتل برسانید !
سپس مى فرماید: آنها را بگیرید و اسیر کنید !
و آنها را در حلقه محاصره قرار دهید !
و در هر نقطه اى در کمین آنها بنشینید و راه ها را بر آنها ببندید ! 

در اینجا چهار دستور خشن در مورد آنها دیده مى شود:
1.بستن راه ها
2.محاصره کردن

3.اسیر ساختن
4.و بالاخره کشتن

ظاهر این است که چهار موضوع به صورت یک امر تخییرى نیست، بلکه با در نظر گرفتن شرایط محیط، زمان، مکان و اشخاص مورد نظر، باید هر یک از این امور که مناسب تشخیص داده شود، عملى گردد.

اگر تنها با اسارت، محاصره کردن و بستن راه بر آنها در فشار کافى قرار مى گیرند از این راه باید وارد شد. و اگر چاره اى جز قتل نبود، کشتن آنها مجاز است.

این شدت عمل به خاطر آن است که برنامه اسلام ریشه کن ساختن بت پرستى از روى کره زمین بوده، و مسأله آزادى مذهبى یعنى ترک اجبار پیروان مذاهب دیگر براى پذیرش اسلام، منحصر به ادیان آسمانى و اهل کتاب مانند یهود و نصارى است، و شامل بت پرستان نمى شود.
زیرا بت پرست مذهب و آئین نیست که محترم شمرده شودبلکه انحطاط و خرافه و انحراف و بیمارى است که به هر حال و به هر قیمت باید ریشه کن گردد.

ولى این شدت و خشونت به این مفهوم نیست که راه بازگشت به روى آنها بسته شده باشد، بلکه در هر حال و در هر لحظه بخواهند مى توانند جهت خود را تغییر دهند.

لذا بلافاصله اضافه مى کند: اگر آنها توبه کنند و به سوى حق باز گردند، نماز را بر پا دارند و زکات را ادا کنند، آنها را رها سازید و مزاحمشان نشوید.

و در این صورت با سایر مسلمانان کمترین تفاوتى را ندارند و در همه احکام و حقوق با آنها شریکند.

زیرا خداوند آمرزنده و مهربان است (إِ ّن اللهَ َغفور َرحیم) و کسى که به سوى او باز گردد را از در خود نمى راند.
یکی از ویژگی های که برای ملحدین وجود دارد چنانچه اشاره کردیم این است که :
تنها چیزی را ذکر میکنند واستناد میکنند که بتوانند از آن برداشت غلط و وارونه داشته باشند
حال سوال ما این است آیا ملحدین آیه بعد را میدانند؟؟ مردم چطور؟؟

و اگر کسی از مشرکان از تو پناه بخواهد، به او پناه بده تا سخن خدا را بشنود(و در آن بیندیشد). سپس او را به محل امنش برسان، چرا که آنها گروهی ناآگاهند. (توبه/6)

قرآن کریم این موضوع را در آیه بعد با دستور دیگرى تکمیل مى کند تا تردیدى باقى نماند که هدف اسلام از این دستور تعمیم توحید، آئین حق و عدالت است، نه استعمار و استثمار و قبضه کردن اموال یا سرزمین هاى دیگران
مى فرماید: اگر یکى از بت پرستان از تو در خواست پناهندگى کند به او پناه ده تا سخن خدا را بشنود.

یعنى، در نهایت آرامش با او رفتار کن، و مجال اندیشه و تفکر را به او بده تا آزادانه به بررسى محتواى دعوت تو بپردازد، و اگر نور هدایت بر دل وى تابید آن را بپذیرد!

بعد از آن اضافه مى کند: او را پس از پایان مدت مطالعه به جایگاه امن و امانش برسان تا کسى در اثناء راه مزاحم او نگردد.

و سرانجام علت این دستور سازنده را چنین بیان مى کند: این به خاطر آن است که آنها قومى بى اطلاع و ناآگاهند.

بنابراین، اگر درهاى کسب آگاهى به روى آنها باز گردد، این امید مى رود که از بت پرستى که زائیده جهل و نادانى است خارج شوند، و به راه توحید و خداپرستى که مولود علم و دانش است، گام بگذارند.

در منابع شیعه و اهل سنت نقل شده که یکى از بت پرستان پس از الغاى پیمان آنها، به على(علیه السلام) گفت:
اى فرزند ابوطالب، اگر کسى از ما بعد از گذشتن این چهار ماه بخواهد پیامبر را ملاقات کند و مسائلى را با او در میان بگذارد و یا سخن خدا را بشنود، آیا در امنیت خواهد بود؟!
على(علیه السلام) فرمود : آرى زیرا خداوند فرموده: َو ِا ْن أَ َحد ِمن  المشرکین استجارک فاجره...
و ِبه این ترتیب، سختگیرى فوق العاده اى که از آیه اول استفاده مى شود، با نرمشى که در آیه دوم به کار رفته تعدیل مى گردد، و راه و رسم تربیت همین است که همیشه شدت عمل را با نرمش بیامیزند و از آن معجونى شفابخش بسازند.

منبع :
1.تفسیر برهان ، جلد ،۲صفحه 106(صفحه740،بنیاد بعثت، طبع اول، ۱415هـ ق)

2.تفسیر فخر رازى ، جلد15، صفحه226 ،ذیل آیات مورد بحث
3.بحار الانوار ، جلد ،35صفحه 304
4.تفسیر قرطبى ، ذیل آیات مورد بحث.
اما شما توجه کنید که در این آیه باز هم خداوند چگونه با این پیمان شکنان رفتار می کند . می گوید اگر توبه کردند و اظهار پشیمانی کردند آن ها را ببخشید زیرا ما بخشنده ایم.
کدام دینی را می شناسید که این چنین با رحمت و رافت باشد ؟
ان شاء الله ادامه دارد...